بیماری سینه کارد پرندگان: تهدیدی جدی برای پرندگان شکاری و غیر شکاری

بیماری سینه کارد پرندگان (Aspergillosis)، یک بیماری قارچی است که توسط قارچی به نام *Aspergillus* ایجاد می‌شود و معمولاً سیستم تنفسی پرندگان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری، به‌ویژه در پرندگان شکاری و گونه‌های بزرگ‌تر نظیر عقاب‌ها و شاهین‌ها شایع‌تر است، اما پرندگان کوچک و اهلی مانند مرغ‌ها و کبوترها نیز می‌توانند تحت تأثیر آن قرار بگیرند. این بیماری به دلیل استنشاق اسپورهای قارچ *Aspergillus* ایجاد می‌شود که معمولاً در محیط‌های مرطوب و آلوده به مواد آلی مانند بسترهای کپک‌زده یا خوراکی‌های فاسد رخ می‌دهد. پس از ورود این اسپورها به بدن پرنده، قارچ به سرعت در ریه‌ها و مجاری تنفسی گسترش پیدا می‌کند و می‌تواند باعث ایجاد التهاب‌های شدید و حتی مرگ شود.

علائم و نشانه‌ها علائم بیماری سینه کارد معمولاً شامل تنفس دشوار، سرفه، بی‌حالی، کاهش وزن، و در موارد شدید، علائم عصبی است. پرندگانی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، اغلب نشانه‌هایی از کاهش انرژی و بی‌اشتهایی نشان می‌دهند. تنفس آن‌ها سنگین و به‌سختی انجام می‌شود و صدای خس‌خس در هنگام نفس کشیدن نیز ممکن است به گوش برسد.

روش‌های تشخیص و درمان تشخیص این بیماری به کمک معاینه فیزیکی، آزمایش‌های خون، و گاهی رادیوگرافی انجام می‌شود. درمان سینه کارد اغلب نیاز به داروهای ضد قارچ دارد که باید به مدت طولانی به پرنده داده شود. با این حال، درمان همیشه موفقیت‌آمیز نیست و در موارد پیشرفته بیماری، مرگ پرنده اجتناب‌ناپذیر است.

پیشگیری پیشگیری از این بیماری به میزان زیادی وابسته به نگهداری بهداشتی پرنده است. اطمینان از تمیزی و خشک بودن محیط زندگی پرندگان، به ویژه بستر و خوراک آن‌ها، یکی از کلیدی‌ترین راه‌های جلوگیری از این بیماری است. همچنین توصیه می‌شود که پرندگان در محیط‌های مرطوب و آلوده قرار نگیرند و تغذیه آن‌ها به دقت کنترل شود.

تأثیر بر جمعیت پرندگان بیماری سینه کارد یکی از تهدیدات مهم برای بقای بسیاری از گونه‌های پرنده محسوب می‌شود، به ویژه گونه‌هایی که در اسارت نگهداری می‌شوند. در طبیعت نیز این بیماری می‌تواند تأثیرات مخربی بر جمعیت‌های پرندگان داشته باشد، به خصوص اگر محیط زندگی آن‌ها به دلیل تغییرات اقلیمی و تخریب زیستگاه‌ها مساعد رشد قارچ‌ها باشد